Gofr

Gofr o wadze 45 gramów dostarcza 203 kalorie, co stanowi około 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego przeciętnej osoby dorosłej. Ten popularny wypiek, charakterystyczny ze względu na swoją kratkowaną strukturę, wyróżnia się znaczącą zawartością makroskładników – zawiera 23,4 g węglowodanów (w tym aż 14,9 g cukrów), 3,8 g białka oraz 10,4 g tłuszczu (z czego 2,4 g to tłuszcze nasycone) w jednej porcji. Dodatkowo, zawiera niewielką ilość sodu (0,3 g), co czyni go relatywnie neutralnym pod względem wpływu na gospodarkę wodną organizmu. W przeliczeniu na 100 gramów, gofr jest produktem wysokokalorycznym, dostarczającym aż 452 kalorie. Zawiera 52 g węglowodanów (w tym 33 g cukrów), 8,4 g białka oraz 23 g tłuszczu (z czego 5,3 g to tłuszcze nasycone). Ta wysoka gęstość kaloryczna wynika z podstawowych składników używanych do przygotowania ciasta gofrowego – mąki pszennej, jaj, cukru, masła lub oleju oraz mleka. Tradycyjne ciasto na gofry zawiera wszystkie główne alergeny – gluten z mąki pszennej, laktozę z mleka oraz białka jaj, co czyni je nieodpowiednimi dla osób z tymi nietolerancjami pokarmowymi. Ze względu na zawartość składników pochodzenia zwierzęcego (jaja, mleko, często masło), klasyczne gofry nie są również odpowiednie dla wegan, choć istnieją liczne wegańskie alternatywy wykorzystujące mleka roślinne i zamienniki jaj. Z punktu widzenia dietetycznego, gofry są produktem, który powinien być spożywany z umiarem, szczególnie przez osoby kontrolujące masę ciała lub poziom cukru we krwi. Wysoka zawartość cukrów prostych (14,9 g w porcji 45 g) oraz znacząca ilość tłuszczu (10,4 g w porcji) sprawiają, że gofry mają wysoki indeks glikemiczny oraz znaczącą gęstość kaloryczną. Jednocześnie, stosunkowo niska zawartość błonnika nie sprzyja długotrwałemu uczuciu sytości. W kuchni gofry są niezwykle wszechstronnym wypiekiem. Mogą być podawane na słodko – z bitą śmietaną, owocami, syropem klonowym, miodem, czekoladą czy lodami, jak również na słono – z serami, wędlinami, awokado czy jajkiem. Ta uniwersalność czyni je popularnym wyborem na różne pory dnia – od śniadania, przez podwieczorek, aż po desery. Warto wiedzieć, że kaloryczność gofrów można obniżyć, modyfikując tradycyjną recepturę. Zastąpienie części lub całości białej mąki pszennej mąką pełnoziarnistą zwiększa zawartość błonnika i obniża indeks glikemiczny. Zmniejszenie ilości cukru w cieście oraz wybór zdrowszych dodatków (np. świeżych owoców zamiast syropów i polew) również pozytywnie wpływa na profil odżywczy tego przysmaku. Dla osób na dietach niskowęglowodanowych istnieją również alternatywne receptury wykorzystujące mąki z orzechów czy nasion.