Carpaccio z wołowiny

Carpaccio z wołowiny to wykwintna przystawka wywodząca się z kuchni włoskiej, która zyskała popularność na całym świecie. W 100 g produktu znajduje się 202 kcal, minimalna ilość węglowodanów wynosząca 1,1 g (z czego 0,8 g to cukry), bardzo wysoka zawartość białka – 18,5 g oraz znaczna zawartość tłuszczu – 13,7 g (w tym 3,7 g tłuszczów nasyconych). Tradycyjne carpaccio składa się z surowych, niezwykle cienko pokrojonych plastrów polędwicy wołowej, które są tak delikatne, że niemal przezroczyste. Mięso ma charakterystyczny, intensywnie czerwony kolor i delikatną, jedwabistą teksturę, która dosłownie rozpływa się w ustach. Plastry układa się na talerzu, tworząc estetyczną kompozycję, która jest równie przyjemna dla oka, co dla podniebienia. Do przygotowania carpaccio używa się najwyższej jakości, świeżej wołowiny, najczęściej polędwicy, która jest najpierw mrożona (co ułatwia krojenie na ultracienkie plastry), a następnie delikatnie rozbijana, aby uzyskać pożądaną strukturę. Surowe mięso, będące bazą dania, jest zwykle skrapiane wysokiej jakości oliwą z oliwek extra virgin, sokiem z cytryny oraz doprawiane solą i świeżo mielonym czarnym pieprzem. Carpaccio często serwuje się z dodatkiem płatków parmezanu, kaparów, rukoli lub innych ziół, które wzbogacają smak i prezentację dania. Wysoka zawartość białka (18,5 g/100 g) w carpaccio wynika z użycia chudego mięsa wołowego, które jest świetnym źródłem pełnowartościowego białka zwierzęcego, zawierającego wszystkie niezbędne aminokwasy. Zawartość tłuszczu (13,7 g/100 g) zależy od stopnia marmurkowatości użytej wołowiny i może się różnić w zależności od konkretnego kawałka mięsa. Minimalna ilość węglowodanów (1,1 g/100 g) czyni carpaccio odpowiednim wyborem dla osób na dietach niskowęglowodanowych. Carpaccio z wołowiny, jako danie zawierające surowe mięso, jest przygotowywane ze szczególną dbałością o higienę i jakość surowca. Aby zminimalizować ryzyko związane ze spożyciem surowego mięsa, używa się tylko najświeższej wołowiny z pewnych źródeł, a przygotowanie dania powierza się doświadczonym kucharzom. Kwaśny sok z cytryny, będący tradycyjnym składnikiem carpaccio, pełni nie tylko funkcję smakową, ale również częściowo "gotuje" powierzchnię mięsa w procesie podobnym do ceviche. Historia carpaccio sięga lat 50. XX wieku, kiedy to szef kuchni Giuseppe Cipriani z Harry's Bar w Wenecji stworzył to danie dla hrabiny Amalia Nani Mocenigo, której lekarz zalecił spożywanie surowego mięsa. Nazwa dania pochodzi od nazwiska włoskiego malarza renesansowego, Vittore Carpaccio, którego obrazy charakteryzowały się intensywną czerwienią, przypominającą kolor surowej wołowiny. Produkt jest oznaczony jako niewegański i niewegetariański, co jest oczywiste dla dania bazującego na surowym mięsie. Jest bezglutenowy i bezlaktozowy, co czyni go odpowiednim dla osób z celiakią lub nietolerancją laktozy, o ile nie są dodawane składniki zawierające gluten lub laktozę (np. niektóre sosy).