bylica

Bylica to aromatyczne zioło o długiej tradycji kulinarnej i leczniczej, należące do rodziny astrowatych. W 100 g produktu znajduje się 206 kcal, niewielka ilość węglowodanów wynosząca 4 g, umiarkowana zawartość białka – 7 g, praktycznie zerowa zawartość tłuszczu oraz wyjątkowo wysoka zawartość błonnika – aż 74 g, co czyni ją jednym z najbogatszych w błonnik produktów roślinnych. Bylica występuje w kilku gatunkach, z których najbardziej znane to bylica piołun (Artemisia absinthium), bylica pospolita (Artemisia vulgaris) i bylica estragon (Artemisia dracunculus). Surowcem zielarskim są zazwyczaj suszone liście i kwitnące wierzchołki pędów. Charakteryzuje się intensywnym, aromatycznym zapachem, który może przypominać kamforę, oraz gorzkim, wyrazistym smakiem, szczególnie wyraźnym w przypadku piołunu. W tradycyjnej medycynie bylica była wykorzystywana od tysięcy lat. Przypisywano jej właściwości wspomagające trawienie, łagodzące dolegliwości żołądkowe, działanie przeciwpasożytnicze, przeciwzapalne i uspokajające. Bylica piołun jest głównym składnikiem absyntu – wysokoprocentowego alkoholu, który zyskał sławę w XIX-wiecznej Europie, a jego produkcja była nawet czasowo zakazana ze względu na kontrowersje dotyczące zawartości tujonu, związku o działaniu psychoaktywnym. W kuchni bylica jest używana z umiarem, głównie ze względu na jej intensywny, gorzki smak. Estragon (bylica drakonowa) jest najpowszechniej stosowanym kulinarnie gatunkiem, stanowiąc jeden z kluczowych składników francuskiej mieszanki ziół fines herbes oraz sosu béarnaise. W kuchniach azjatyckich, szczególnie chińskiej, koreańskiej i japońskiej, różne gatunki bylicy są używane do przygotowania zup, jako dodatek do mięs, a nawet w słodkich potrawach i napojach. Wysoka zawartość błonnika (74 g/100 g) wskazuje na potencjalne korzyści zdrowotne związane z regulacją pracy jelit, obniżaniem poziomu cholesterolu i stabilizacją poziomu cukru we krwi. Jednocześnie, ze względu na zawartość związków bioaktywnych, w tym wspomnianego tujonu, bylica powinna być stosowana z umiarem i ostrożnością. Nie jest zalecana kobietom w ciąży i karmiącym piersią. Jako produkt wegański, bezglutenowy i bezlaktozowy, bylica może być używana przez osoby na różnych dietach eliminacyjnych. Należy jednak pamiętać, że ze względu na intensywny smak, stosuje się ją w niewielkich ilościach, głównie jako przyprawę, a nie samodzielny składnik diety. W kontekście współczesnym, bylica zyskuje zainteresowanie jako składnik naturalnej medycyny i element tradycyjnych praktyk zielarskich. Badania naukowe potwierdzają niektóre z jej tradycyjnych zastosowań, wskazując na potencjalne właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwbakteryjne związków zawartych w tych roślinach.