halibut wędzony

Halibut wędzony to produkt rybny powstały w wyniku wędzenia filetu z halibuta – dużej ryby morskiej z rodziny flądrowatych. Proces wędzenia nie tylko nadaje rybom charakterystyczny smak i aromat, ale również wydłuża ich trwałość. Wędzony halibut, podobnie jak jego świeży odpowiednik, jest doskonałym źródłem pełnowartościowego białka i tłuszczów, jednak proces wędzenia wpływa na jego profil odżywczy i wartość energetyczną. W 100 gramach halibuta wędzonego znajduje się 232 kalorie, co stanowi znacznie wyższą wartość energetyczną niż w przypadku świeżego filetu z halibuta (143 kcal/100g). Ten wzrost kaloryczności wynika głównie ze zwiększonej zawartości tłuszczu i zmniejszonej zawartości wody w wyniku procesu wędzenia. Wędzony halibut nie zawiera węglowodanów (0 g w 100 g produktu), co jest typowe zarówno dla świeżych, jak i przetworzonych ryb. Ta zerowa zawartość węglowodanów czyni wędzony halibut idealnym produktem dla osób na dietach niskowęglowodanowych, takich jak dieta ketogeniczna czy paleo. Jest to również korzystne dla osób z cukrzycą, insulinoopornością lub tych, którzy kontrolują spożycie węglowodanów z innych powodów zdrowotnych. Szczególnie wartościową cechą wędzonego halibuta jest bardzo wysoka zawartość białka – 17,7 g w 100 g produktu, co stanowi wyższą wartość niż w przypadku świeżego filetu z halibuta (13,2 g/100g). Ten wzrost zawartości białka wynika z koncentracji składników odżywczych podczas procesu wędzenia, gdy następuje utrata wody. Jest to białko pełnowartościowe, zawierające wszystkie aminokwasy egzogenne niezbędne dla organizmu człowieka, w proporcjach zbliżonych do jego potrzeb. Białko to odgrywa kluczową rolę w budowie i regeneracji tkanek, produkcji enzymów i hormonów oraz prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Wysoka zawartość białka czyni wędzony halibut wartościowym składnikiem diety sportowców, osób starszych oraz wszystkich, którzy dążą do zwiększenia udziału białka w swojej diecie. Wędzony halibut zawiera 17,1 g tłuszczu w 100 g produktu, co stanowi znacznie wyższą wartość niż w przypadku świeżego filetu z halibuta (10,1 g/100g). Podobnie jak w przypadku białka, ten wzrost zawartości tłuszczu wynika z koncentracji składników odżywczych podczas procesu wędzenia. Warto podkreślić, że tłuszcz zawarty w halibucie składa się w znacznej części z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, w tym kwasów omega-3, takich jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA). Te kwasy tłuszczowe są kluczowe dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego, mózgu i oczu, wykazują działanie przeciwzapalne i mogą zmniejszać ryzyko wielu chorób przewlekłych. Warto jednak zwrócić uwagę na potencjalnie zwiększoną zawartość sodu w wędzonym halibucie, która wynika z procesu wędzenia, często obejmującego etap solenia lub peklowania. Mimo że dokładna zawartość sodu nie została określona w danych odżywczych, jest ona prawdopodobnie wyższa niż w przypadku świeżego filetu z halibuta (68 mg/100g). Ta zwiększona zawartość sodu może być istotna dla osób kontrolujących spożycie soli, takich jak osoby z nadciśnieniem tętniczym czy chorobami nerek. Wędzony halibut nie zawiera błonnika (0 g w 100 g produktu), co jest typowe dla produktów pochodzenia zwierzęcego. Należy pamiętać, że błonnik jest ważnym składnikiem zdrowej diety, wspierającym prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, dlatego potrawy z wędzonym halibutem warto uzupełniać produktami bogatymi w błonnik, takimi jak warzywa, owoce czy pełnoziarniste produkty zbożowe. Poza makroskładnikami, wędzony halibut jest bogaty w wiele witamin i składników mineralnych. Zawiera witaminę D, która jest rzadko spotykana w produktach spożywczych, a odgrywa kluczową rolę w przyswajaniu wapnia i zdrowiu kości. Jest również dobrym źródłem witamin z grupy B, szczególnie B12, która jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, oraz niacyny (B3), która wspiera metabolizm energetyczny. Z minerałów warto wymienić selen, który pełni funkcje przeciwutleniające, fosfor, niezbędny dla zdrowia kości i zębów, oraz jod, kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy.