liść laurowy

Liść laurowy dostępny w ofercie Lidl to aromatyczna przyprawa o wszechstronnym zastosowaniu kulinarnym i intrygującym profilu odżywczym. W przeliczeniu na 100g, liść laurowy zawiera 313 kcal, co może wydawać się stosunkowo wysoką wartością, jednak należy pamiętać, że w praktyce używa się go w minimalnych ilościach – pojedyncze liście o wadze około 1g wnoszą zaledwie 3,13 kcal do potrawy, a często są usuwane przed spożyciem. Profil makroskładników liścia laurowego jest zdominowany przez węglowodany, których zawiera aż 74,97g na 100g. Co ciekawe, nie zawiera on cukrów prostych (0g na 100g), a węglowodany pochodzą głównie z bardziej złożonych struktur roślinnych. Wysoka zawartość błonnika pokarmowego – 26,3g na 100g – stanowi ponad jedną czwartą masy produktu i jest wyjątkowo imponująca, choć znów należy pamiętać o minimalnych ilościach używanych w codziennym gotowaniu. Liść laurowy zawiera również umiarkowane ilości białka – 7,61g na 100g, co jest wartością znaczącą jak na przyprawa, oraz tłuszczu – 8,36g na 100g, w tym 2,28g tłuszczów nasyconych. Zawartość sodu wynosi 23mg na 100g, co czyni go przyprawą o niskiej zawartości soli. Z perspektywy dietetycznej, liść laurowy jest produktem w pełni wegańskim i wegetariańskim, co potwierdzają dane produkt. Jest również bezglutenowy i nie zawiera laktozy, co czyni go bezpiecznym dla osób z celiakią i nietolerancją laktozy. Wartość zdrowotna liścia laurowego wykracza daleko poza jego profil makroskładników. Zawiera on szereg związków biologicznie czynnych, w tym olejki eteryczne bogate w eukaliptol, linalol i terpenol, które nadają mu charakterystyczny aromat. Liść laurowy jest również źródłem witamin, w tym witamin z grupy B i witaminy C, oraz minerałów takich jak magnez, potas, wapń, mangan, miedź i cynk. W tradycyjnej medycynie liść laurowy był stosowany ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Współczesne badania sugerują, że może mieć korzystny wpływ na poziom cukru we krwi i metabolizm lipidów, choć efekty te obserwowano głównie przy zastosowaniu skoncentrowanych ekstraktów, a nie w typowych ilościach kulinarnych.