Porcja karbowanych frytek z piekarnika

Porcja karbowanych frytek z piekarnika o wadze 200g dostarcza 426 kalorii, co czyni je umiarkowanie kalorycznym dodatkiem do dań głównych. W 100g produktu znajduje się 213 kcal. Frytki z piekarnika zawierają znaczną ilość węglowodanów – 32,7g/100g, co daje łącznie 65,4g węglowodanów w porcji. Węglowodany te pochodzą głównie ze skrobi ziemniaczanej, która jest złożonym węglowodanem dostarczającym energii. Frytki z piekarnika dostarczają również 4g białka w 100g (8g w porcji), co jest wartością stosunkowo wysoką jak na produkt ziemniaczany. Zawartość tłuszczu w karbowanych frytkach z piekarnika jest znacznie niższa niż w tradycyjnych frytkach smażonych w głębokim tłuszczu – tylko 6,7g/100g (13,4g w porcji), co stanowi jedną z głównych zalet tego sposobu przygotowania. Frytki z piekarnika są dobrym źródłem błonnika – 3,3g/100g (6,6g w porcji), który wspomaga prawidłowe trawienie i daje uczucie sytości. Ziemniaki, z których przygotowywane są frytki, są naturalnie bogate w potas, który reguluje ciśnienie krwi i gospodarkę wodną organizmu. Zawierają również witaminę C, wspierającą układ odpornościowy i syntezę kolagenu, oraz witaminy z grupy B, w tym witaminę B6, ważną dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Frytki z piekarnika przygotowywane są z minimalną ilością oleju, co znacząco zmniejsza ich kaloryczność i zawartość tłuszczów w porównaniu do frytek smażonych. Karbowana powierzchnia frytek zwiększa obszar, na którym tworzy się chrupiąca warstwa, co poprawia teksturę i smak bez konieczności użycia dużej ilości tłuszczu. Frytki z piekarnika można przygotować z różnymi przyprawami, takimi jak rozmaryn, tymianek, papryka czy czosnek, co wzbogaca ich smak i wartości odżywcze bez konieczności dodawania soli. Jest to istotne dla osób z nadciśnieniem tętniczym lub chorobami nerek. Warto zauważyć, że mimo iż frytki z piekarnika są zdrowszą alternatywą dla frytek smażonych, nadal są produktem wysokowęglowodanowym o stosunkowo wysokim indeksie glikemicznym. Osoby z cukrzycą, insulinoopornością lub na diecie niskowęglowodanowej powinny kontrolować ich spożycie.