Porcja kiełbasy węgierskiej

Porcja kiełbasy węgierskiej o wadze 70g dostarcza 207 kalorii, co czyni ją dość kalorycznym produktem. W 100g produktu znajduje się 295 kcal. Kiełbasa węgierska wyróżnia się bardzo niską zawartością węglowodanów – zaledwie 2,2g/100g, co daje tylko 1,5g węglowodanów w standardowej porcji. Zawartość cukrów jest minimalna – 0,5g/100g (0,4g w porcji). Te cechy sprawiają, że kiełbasa węgierska jest odpowiednia dla osób na diecie ketogenicznej lub niskowęglowodanowej. Kiełbasa węgierska jest niezwykle bogata w białko – 25g/100g, czyli aż 17,5g w porcji, co stanowi około 35% dziennego zapotrzebowania przeciętnej osoby dorosłej. Białko to pochodzi z mięsa i jest pełnowartościowe, zawierając wszystkie niezbędne aminokwasy. Zawartość tłuszczu w kiełbasie węgierskiej jest wysoka – 21g/100g (14,7g w porcji), z czego tłuszcze nasycone stanowią 7,2g/100g (5g w porcji). Ta wysoka zawartość tłuszczu przyczynia się do charakterystycznego smaku i soczystości produktu, ale jednocześnie podnosi jego kaloryczność i może wpływać niekorzystnie na profil lipidowy krwi przy regularnym spożyciu. Kiełbasa węgierska zawiera znaczną ilość sodu – 3,1g/100g, co przekłada się na 2,2g w porcji. To bardzo wysoka wartość, stanowiąca około 110% zalecanego dziennego spożycia sodu. Z tego powodu osoby z nadciśnieniem tętniczym, chorobami serca czy nerek powinny ograniczać jej spożycie. Tradycyjna kiełbasa węgierska zawdzięcza swój charakterystyczny smak i aromat mieszance przypraw, w której dominuje papryka, zarówno słodka, jak i ostra. Papryka, szczególnie czerwona, jest źródłem kapsaicyny, która może mieć właściwości przeciwzapalne i przyspieszające metabolizm. Kiełbasa węgierska, jako produkt poddawany wędzeniu, może zawierać niewielkie ilości związków powstających w procesie wędzenia, w tym wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, których nadmierne spożycie jest niekorzystne dla zdrowia. Ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, soli i potencjalną obecność konserwantów, kiełbasa węgierska powinna być spożywana okazjonalnie, jako dodatek do dań czy element przekąski, a nie podstawowy składnik codziennej diety.