kumin

Kumin, znany również jako kmin rzymski lub kminek rzymski, to aromatyczna przyprawa uzyskiwana z nasion rośliny Cuminum cyminum, należącej do rodziny selerowatych. Charakteryzuje się intensywnym, ziemistym, lekko gorzkim smakiem z nutami cytrusowymi i pieprzowymi, który jest nieodzownym elementem kuchni bliskowschodniej, indyjskiej, północnoafrykańskiej i meksykańskiej. Z perspektywy dietetycznej, kumin prezentuje zaskakująco bogaty profil odżywczy, mimo że jest używany w stosunkowo niewielkich ilościach jako przyprawa. Przede wszystkim, charakteryzuje się wysoką kalorycznością – 375 kcal na 100 gramów produktu. Ta znacząca wartość energetyczna wynika z zawartości tłuszczów, węglowodanów i białka, jednak warto pamiętać, że w praktyce kumin dodawany jest do potraw w ilościach mierzonych w gramach, więc jego wkład kaloryczny w całość dania jest zazwyczaj marginalny. Głównym składnikiem odżywczym kuminu są węglowodany, których zawartość wynosi 44 gramy na 100 gramów produktu. Brak informacji o zawartości cukrów prostych, jednak w nasionach przyprawowych ich poziom jest zazwyczaj niski. Większość węglowodanów w kuminie to złożone struktury, włączając w to błonnik pokarmowy, którego zawartość jest imponująco wysoka – 18 gramów na 100 gramów produktu. Ten znaczący poziom błonnika czyni kumin jednym z najbogatszych źródeł tego składnika wśród wszystkich przypraw. Błonnik wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, co w połączeniu z tradycyjnym wykorzystaniem kuminu do poprawy trawienia tworzy synergiczny efekt prozdrowotny. Kumin zawiera również zaskakująco wysoką ilość białka – 17 gramów na 100 gramów produktu. Jest to wartość wyższa niż w przypadku wielu zbóż, co czyni kumin cennym źródłem tego makroskładnika, szczególnie w dietach roślinnych. Zawartość tłuszczu w kuminie jest znacząca – 22 gramy na 100 gramów produktu. Brak dokładnych informacji o zawartości tłuszczów nasyconych, jednak badania wskazują, że większość tłuszczów w nasionach kuminu to nienasycone kwasy tłuszczowe, które mają korzystny wpływ na zdrowie serca i poziom cholesterolu we krwi. Z punktu widzenia alergenów i zgodności z różnymi dietami, kumin jest produktem wyjątkowo uniwersalnym. Jest odpowiedni dla wegan (oznaczenie 1) i prawdopodobnie również dla wegetarian, choć brak jednoznacznego oznaczenia w dostępnych danych. Jest wolny od glutenu (oznaczenie 0) i laktozy (oznaczenie 0), co czyni go bezpieczną opcją dla osób z celiakią, nietolerancją glutenu czy nietolerancją laktozy. Poza podstawowymi makroskładnikami, kumin jest bogaty w witaminy i minerały. Zawiera znaczące ilości żelaza, manganu, wapnia, magnezu, fosforu, potasu i witamin z grupy B. Szczególnie wysoka jest zawartość żelaza, co czyni kumin cennym wsparciem w profilaktyce anemii, zwłaszcza w dietach wegańskich i wegetariańskich. Kumin zawiera również szereg związków bioaktywnych, takich jak olejki eteryczne (głównie kuminowy aldehyd), flawonoidy i polifenole. Związki te nadają kuminu charakterystyczny aromat i smak, a także odpowiadają za jego właściwości prozdrowotne, które obejmują działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwutleniające.